Samsun’da katledilen Direk Köpek ‘in anısına
Bana son dokunan insanın ellerinin soğukluğunu hatırlıyorum…..
O boynuma ipi geçirirken ona kuyruk salladığımı anımsıyorum , başımı tuttuğunda beni sevdiğini sanmış , ellerini yalamak istemiştim, ağzım ve burnum değmişti buz gibi tenine..
Keşke bir damla su olsa !
Çektiğim acının bir tarifi yok sanırım , ve ben hiç bu kadar susadığımı hatırlamıyorum. 7 . kez vurduğundaydı ağzımın ve çenemin dağılmasıyla , kırılan kemik ve dişlerim damağıma batmıştı . Şimdi dağılmış çenemi hareket ettiremiyorum , aldığım nefes yetmiyor ağzımı açıp derin derin soluma istiyorum ama ne ağzımı açabiliyorum ne de nefes alabiliyorum , zaten aldığım küçük nefesler bile canımı fena halde yakıyor. Keşke bir damla su içebilsem…
Islık sesi duyuyorum… sanırım beni çağırıyor , belki ekmek verecektir , günlerdir yemek yemedim . Çok açım ama işte beni çağırıyor , ekmek verecek…
Başımı tutuyor , kuyruk sallıyorum , ellerini yalasam … ne kadar soğuk bir teni var! boynuma neden o ipi geçiriyor acaba ? beni bağlıyor.. garip bir şey hissediyorum sanırım ekmek vermeyecek.
Bu adamdan hoşlanmıyorum, bana yaklaşıyor , korkuyorum , çok korkmaya başladım, buradan gitmeliyim.. gidemiyorum.. kadın beni bağladı. kaçmam gerek , kaçmam gerek biliyorum kaç kaç kaç !!! bir daha denemeliyim..sopa!!! kaçmalıyım , kaçm…..
HAYIIIR!!!
ACI !
İlk sopa sırtıma geldi olduğum yere çöktüm. Acı öyle büyüktü ki , her bir tüyümün ucuna kadar yayıldığını hissettim dalga dalga hare hare.. İkinci sopada kırıldı ilk kemiğim.. Ardından arkaya arkaya gelen darbeler , bir ara beni bağlayan kadınla göz göze geldiğimizi hatırlıyorum şimdi. Sadece seyrediyordu yüzünde tuhaf bir gülümseme ile.
Sadece Bir damla su içebilsem. Tek bir damla. Gözlerimin kararması susuzluktan mı , kıpırdamaya çalıştıkça içorganlarımı parçalayan kırık kemiklerimin acısından mı….. su olsa…
”HAYIR . VURMA LÜTFEN ! çok canım acıyor , gidemiyorum , tekrar deniyorum işte olmuyor . bir kez daha , ipin boynumu kesmesi önemli değil bedenime inen sopaların kırdığı kemiklerimin acısı yanında. tekrar kaldırdı sopayı havaya . HAYIR ! AHHHHHHHHH ben ne yaptım ki sana , vurma nolur vurma , ekmek istemeyeceğim bir daha , sokağinızda da yatmam.. lütfen vurma çok acıyor………………………….Acı acı acı…. kaçamıyorum , bağlıyım. O bağladı beni buraya , işte orda duruyor hala , belki çözer , ah keşke çözse…. çenem parçalandı . ağzımdaki ılık sıvı…….nefes alamıyorum…”
ACI !
Sesim şimdi çıkmıyor , açamıyorum ağzımı, kanlar kurudu boğazımda ama O bana vururken bağırıyordum her vuruşunda . Her vuruşunda haykırdım , ‘ SESİMİ DUYAN VAR MI ? ‘ diye , o vurdukça haykırdım , ama yoktu kimse duyan.. Şimdi büründüğüm derin sessizlik , dipsiz sınırsız sancılar , bitmeyen susuzluk , ve boğulma hissi …
ACI !
” ne zaman duracaksın ? ne zaman bitecek? neden kimse duymuyor sesimi neden kimse yardım etmiyor ? kaçamıyorum bağladı beni.. arka ayağım kırıldı bu darbeyle , burnum dağıldığından beri nefes alamıyorum , direnmemin anlamı yok artık , bitsin bir an önce bu işkence.. HAYIIR ! gözüm görmüyor artık ! sopayı kaldırdığını göremiyorum.. gözüme ne oldu ? gözüm …. ”
ACI !
Ne zaman nasıl durduğunu hatırlamıyorum. Kafama gelen son darbe ile sol gözüm görmez olmuştu başımdan akan kanlar… midem bulandırıyordu… bir an bitti ipi çözdüğünü hissettim , nereye koştuğumu bilmeden deli gibi koşuyordum. Ne kırık ayaklarım, ne ağzıma dolan kan … ormana geldim , ve birden durdum , daha fazla gidemiyordum. yere düştüm , ve işte o anda ayaklarım , midem başım gözüm ciğerlerim hepsi birden başladı sızlamaya , ayağa kalkmam mümkün olmuyordu. kendimi bu çalı dibine sürükledim. son yapabildiğim hareket bu oldu. Altımda kalan kırık bacağım acısı… Açlık duymuyorum ama susuzluk korkunç bir susuzluk …biraz su içebilsem . burada öleceğim biliyorum ama su içebilecek miyim ? hareket edemiyorum su bulamam kimse de aramaz beni.. sadece bir damla su olsa belki bu kadar ağrı da olmaz. bir damla su belki parçalanmış bacaklarımı düzeltebilir.. Parçalanmış bacaklar ! tek hissettiğim ağır bir acı.
” annem var yanımda ve kardeşlerim. Annem arabadan inen adamın ellerini kokluyor. Ben saklandığımız taşın ardından seyrediyorum. Adam seviyor annenim başını , sonra ona arabasından çıkardığı bir şeyler veriyor. Annem yiyor verdikleirni. Annem mutlu, görüyorum kuyruk sallıyor ve sıcak güzel koku yayıyor, bu kokuyu yaydığında çıkabiliriz dışarı. Adam arabanın kapısını açıyor , küçük bir kız iniyor arabadan. Adam kızın elini anneme sürüyor, annem kımıldaman duruyor sonra kızın elini yalıyor. kız gülüyor. Adam bizi gördü .. bir şeyler söylüyor gülüyor , ne dediğini anlamıyorum. anneme bakıyorum , rahat olmamızı söylüyor. Adam beni alıyor elleri ne kadar sıcak, havaya kaldırıyor , oooo burası çok yüksek , korkuyorum , annem” korkma” diyor. adam burnunu burnuma değdirip gülüyor, tuhaf kokuyor ama kötü değil.. sonra beni kızın kucağına koyuyor şimdi 4 tane elin arasındayım. kız gülüyor. adam gülüyor. sonra beni bırakıyor yere , annem beni yalarken , onlar diğer kardeşlerime bakıyorlar . küçük kızın küçük sıcak elleri adamın büyük ve güvenli ellerinin kokusunu kaydediyorum hafızama. bu eller bana ilk dokunan ellerdi . Son dokunan eller ! boynuma ipi geçiren eller . soğuk kötü kokan eller.. HAYIIR ! ”
Bu çalı dibine geleli ne kadar oldu bilmiyorum. Hava karanlık ve soğuk . kaç aydınlık kaç karanlık yaşadım burada bilemiyorum. Duyduğum acıyla bayılıyorum, ve beni ayıltan da yine acı oluyor. Aldığım nefes yetmiyor boğulduğumu hissediyorum. kafamdan sızan kanlar kurudu.
ACI !
‘’ Adamlar geldiler köye yanlarında köpekleri var , biz tüm köye köpekleri toplanıp bakmaya gittik . Elleri tüfekli şehirli avcıları karşılıyor köy muhtarı , kahveye buyur ediyor , çay ikram ediyorlar onlara . kimisinin köpeğini arabasına bağlı kimisinin ki ağaca. Ben kahveye bitişik evin duvarının dibine yattım, bakıyorum , gelenlerin havaya karışan değişik kokularını kokluyorum . Bana doğru gelen bir köpek var siyah beyaz benekli doğrudan yanıma geliyor ,
_ merhaba
_ merhaba
-adın ne ?
_ adım mı ne ? benim bir adım yok ? senin var mı?
_ adım Fişek. Şurada oturan adam benim sahibim. Ben bir av köpeğiyim. Bazı hafta sonları beni alır domuz kurt tilki tavşan kuş vurmak için ava gider. Sizin buralarda da bu hayvanların olduğunu duymuşlar diğer avcı arkadaşlarıyla birlikte geldi.
_ sahibin neden hayvanları öldürmek istiyor ?
_ eğlence ve spor olduğunu söylüyorlar. Bilmiyorum sebebini , benim işim vuracakları hayvanı bulmak , eğer bunu yapamazsam beni atar ve yerime başka bir köpek alır.
_ seni nereye atacak ki ?
_ sokağa ormana ya da barınaklara. Siz burada rahatsınız aslında , istediğiniz gibi gezebiliyorsunuz , biz evlerin balkonlarında depolarında bodrumlarında kapalıyız arada sırada gezmeye çıkarır dolaştırırlar. İstediğimiz gibi gezemeyiz. Koşabildiğimiz tek yer avlanmak için geldikleri ormanlar , burada da onların dediklerini yapmak zorundayız , av bulmak zorundayız. Geçen ay sahibimin arkadaşı iyi av yapmadığı için ormanda köpeğini vurdu .
_sokaklarda yaşamak daha iyi diyorsan neden bu adamla geziyorsun ?
_ benim geldiğim yerde sokakta yaşamak çok zor , belediye alıp kamplara götürüyor , bazen beni parka gezmeye götürür sahibimin karısı , o parkta barınak kamplarından sağ kurtulmayı başarmış bazı arkadaşlarım var , onlardan öğrendim yaptıkları şeyleri , üreme organlarını kesip , beton odalara kapatıyorlarmış , oradan çıkan çok çok az köpek oluyormuş , bir kısmı soğuk açlık ve ameliyata bağlı hastalıktan ölüyormuş , soğuğu açlığı ameliyatı bir şeklide atlatmış olanlar kampta zehirli iğnelerle öldürülüyorlarmış , bir ksımı da yaşayamayacakları yerlere ormanlara yemek ve su bulamayacakları yerlere atılıyorlar ve orada ölüyorlarmış. Parkta tanıdığım arkadaşlarım , çok şanslı olan çok küçük bir azınlık grup köpek. Bazı insanlar varmış , onlar her yerde kaşılaşılan insanlardan farklıymışlar , bazen bu barınak kamplara gidip oradan birkaç köpeği kurtarabiliyorlarmış. Ya onlara yuva buluyorlar ya da yaşayabilecekleri alanlara bırakılmalarını sağlıyorlarmış. Arkadaşlarım , barınak kampına giden köpeklerin böyle bir durumla karşılaşanlarına ‘’ SCHİNDLER’LERİN LİSTESİNE GİRMEK ‘’ adını veriyorlarmış. Ne anlama geldiğini onlar da bilmiyorlar bu deyimin. Ama onlar SCHİNDLER’lerin listesine girmiş olanlardan oldukları için çok şanslı olduklarını söylemişlerdi.
_ Bizim burda da bazen zehirli et veriyor muhtar sokak köpeklerine , gençler yiyorlar ve ölüyorlar . Bana annem çocukken anlatmıştı bunu ,’’ ekmek verirlerse kokla ve ye demişti ama sana et ve kıyma vermek isteyen kişi olursa , sakın yeme , hele seni kucağına alıp sevmiyor başını okşamadan veriyorsa hemen ordan uzaklaş.Hatırlıyor musun bebekken seni kucaklarına alan insanların kokusunu , sadece öyle bir koku yayan insanlara güvenebilirsin. Onun dışındakilere karşı her zaman dikkatli olmasın’’ demişti annem. Bu yüzden ben köyde köpeklere et dağıttıkları zaman arkadaşlarımı uyarır ve köyden uzaklaşırım. Peki ama sizin orada sokaklarda yaşamanıza neden izin vermiyorlar ?
_ bilmiyorum , belki sokaklar onların olduğu içindir?
_ sokaklar onlarınsa evler kimin ? yemek nasıl buluyorsunuz?
_ şehirde herşey insanlara ait , evler sokaklar parklar denizler , denizlerin içindeki canlılar bile. Aslında değil ama onlar kendilerininmiş gibi davranıyorlar. Biz yemek bulmuyoruz onlar bize veriyor. Hastalandığımızda doktora da götürüyorlar . Bir arkadaşım vardı , sahibi onu doktora götürmüştü , hastalığının tedavisi yeni bir köpek alma parasından fazla maliyetli olacağı için onu öldürdüler ve yeni bir köpek satın aldılar.
_ ben daha hiçbir evde ya da kulübede uyumadım , bazen ahırlara girer yatarız kışın , saçak altlarına sığınırız yağmurdan . Kışın çok üşürüz. Bir kardeşim vardı , köyün çocuklarından biri onu alıp bahçelerine götürdü, gece onu ağaca bağlamış , kardeşim sabaha kadar orda bağlı kalmış , kardan ıslanmış .hareket edememiş bütün gece beklemiş. Ertesi sabah çocuğun annesi bunun ipini çözüp sopayla vurup kovalamış. Bütün gün onu ısıtmaya çalıştım vücudumla ama bir gün sonra öldü.. Siz üşümek nedir bilmiyorsunuzdur , açta kalmamışsınızdır.
_ dostum hangimizin yaşamı daha zor bilmiyorum , kardeşin için çok üzgünüm. Biz de özgür değiliz , istedileri şeklide hareket etmezsek dövülüyoruz ve hatta öldürülüyoruz.
Fişeeeek !
_ dostum beni çağırıyor gitmeliyim. Buraya geliyor seni görürse benim yüzümden sana vurabilir , başka köpeklere konuşmamıza izin vermezler , çiftşleştiğimizi düşünüyorlar nedense her konuşmak istediğimiz köpekle. Biz sadece onların belirlediği köpeklerle çiftleşebiliriz, yapacağımız yavruların saf kan olması çok önemlidir yoksa öldürürler yavrularımızı.
_ Fişeeeek ! buraya gel ! Hooşt pis hayvan defol git burdan ! yahu Muhtar şu uyuz itleri çekin etraftan ama bakın rahat bırakmıyorlar hayvanları .
_ merak etmeyin Celal bey kovdururuz şimdi hepsini. Mustafaaa bakın şu itlerin icabına misafirler rahatsız oluyor. ‘’
Ağrı , şiddetli ağrı !
Bazen ağrı şiddetleniyor ve bilincim kapanıyor geçmişe gidiyorum , sonra ağrı yine geliyor ve beni kendime getiriyor. Hava alaca karanlık , sabah olmak üzere sanırım, çok soğuk titriyorum. Çiğ damlaları ! Çiğ damlaları !! susuzluğumu damlaları yalayarak dindirebilirim , ama ağzımı açamıyorum , dilimi çıkaramıyorum , yalayamıyorum……Çiğ damlaları …çiğ damlaları … çiğ damla….. bir damla su içmek istemiştim her yer damla damla su ama onları yalayacak dilim yok. Keşke biraz daha az vurmuş olsaydı , en azından ağzımı açıp yalayabilseydim çiğ damlalarını….
‘’ Nihayet bahar geldi , köyün çıkışındaki düzlüğe uzandım güneşleniyorum . Bu kış kardeşim donarak öldü , bir çocuk onu ağaca bağlamıştı bu yüzden dondu. Keşke burada olsaydı , bu güneş altında ısınırdık birlikte. Bir araba duruyor yanımda , köyün kabadayılarından Cüneyt iniyor içinden. Elinde ekmek var , bana veriyor , normal taze ekmem kokuyor _ biri ne zaman bir şey verse annemin sözlerini hatırlarım yemeden önce koklarım _ yiyorum . Tadı çok güzel , bir parça daha koparıp veriyor bana , sonra ilerideki yıkık ahıra doğru gitmeye başlıyor , beni de çağırıyor ardından. Peşinden gittikçe ekmek veriyor bana koparıp koparıp. Sonra ahıra giriyor bende giriyorum peşinden… HAYIIR! ‘’
ACI !
Hava aydınlanmış iyice , çiğler kurumuş ! Bayıldığımda o eski olayı yaşadım tekrar , unutmaya çalışıyordum o korkunç olayı. Köyün delikanlısı Cüneyt , o gün şu an paramparça olan ağzımı iple bağlamıştı .İP! İP! İP! İP! Nefret ediyorum iplerden . Nefes…Nefes alamıyorum ! Yardım edin kımıldayamıyorum ! lütfen lütfen … hissettiğim tek şey sonsuz acı !
‘’
_Gel bakalım akıllı köpek ! ağzını bağlayalım ki ısırmaya kalkma ! şiiişşt sakin ol çok hoşlanacaksın ! ne zaman bir karının üstüne çıksam bir türlü sertleşmez benim ki, bak şimdi nasıl çelik gibi oldu ! tabi ya karılarda iş yok oğlum ! köpek kadar olamıyorlar ! gel bakayım kuçu kuçu kaldır kuyruğunu ……….. ‘’
Hala aynı günde miyim ? kaç gece kaç gün geçti bu çalı dibinde ! susuzluğu düşünmemeliyim, güzel anıları hatırlamaya çalışıyorum ; Muhtarın köye para karşılığı avcılar getirdiği ve kaçak avcılık yaptırdığı haberleri duyulunca köye bir grup insan gelmişti şehirden. Köylüler ‘’ çevreciler geldi ‘’ diyerek toplanmışlardı meydana. Biz de gitmiştik , adamın biri yüksek sesle bir şeyler anlatıyordu köylülere . Ben ağacın arkasına oturmuş seyrediyordum kalabalığı . Çevreci dedikleri yabancılardan biri yanıma yaklaşmış ve çantasından o güne kadar hiç yemediğim bir şey çıkarıp vermişti bana. Sonra yanıma yere oturmuş başımı kulaklarımı sevmeye başlamıştı. Bana çok güzel bir köpek olduğumu çok akıllı bir köpek olduğumu söylüyordu bir yandan . Sesi annemin sözünü ettiği insanların çıkardıkları sestendi. Bebekken bana ilk dokunan insanların enerjisinden.. bana verdiği o yemekleri yemiştim , sonra yanına yatıp başımı O’nun bacağına koymuş, o beni severken hayatımın tek huzurlu uykusunu uyumuştum. Hiç bitmesin istemiştim , hiç gitmesin istemiştim , tıpkı Fişek ‘in olduğu gibi benim de bir sahibim olsun ve O olsun istemiştim. Geldikleri otobüse binip gitmeden önce iyice karnımı doyurmuş , boynuma sarılmıştı , kendime dikkat etmemi söylemişti.
Köydeki kimse bize böyle dokumaz, ya hiç dokunmazlar ya vurmak için dokunurlar ya da Cüneyt’in dokunduğu gibi……
Eski ahırda yaşadığım o olaydan sonra onun kokusunu hiç unutmadım. Eğer o bir sokaktan geçmişse kokusunu alıyor ve o sokaktan geçmiyordum, mahallesine hiç gitmedim. Bana yaptığı şeyin çok kötü bir şey olduğunu biliyordum , bu tuhaf ve acı veren durumu kabul edemiyordum.Daha sonraları köy köpeklerinden, Cüneyt gibi çok sert gözüken pek çok erkek insanın keçiler koyunlar eşekler ve atlara bunu yaptıklarını duydum. Ve bu hastalıklı tuhaf türden mümkün olduğunca uzak durmaya özen gösterdim. Asla peşlerinden gitmedim özellikle erkek olanlarının , asla bahçelerine girip yatmadım. Sadece ekmek verdiklerinde yedim.
Bu kadar acı içinde o utanç veren anıyı hatırlamam neden? Bunu düşünmek istemiyorum ama o koku !! tüm bunların sebebi o koku …. Ahh ! o koku, ip ve o sözler …… sebebi bu .
‘’kadın beni bağlıyor , ben ellerini yalamaya çalışırken bir şeyler söylüyor , ama bana değil kendi kendine söylüyor.. Teni buz gibi .. Ters giden bir şeyler var ! Kadın beni bağlıyor ve bir yandan fısıldıyor kendi kendine
_iktidarsız pezevenk !
Kokuyorum , adam yaklaşıyor elinde sopa var . Korkuyorum , kötü bir şey olacak biliyorum , çok kötü bir şey olacak çünkü hem bu kokuyu tanıyorum hem bu ses tonunu hem de ….
_ gördün mü kaltak sorun sende , bak çelik gibi oldu ! hahaha ! bu it kadar azdıramıyorsun beni.
Sırtım , göğüs kafesim , arka ayaklarım , burnum , çenem , gözüm …… ve sırayla tüm kemiklerim … çat çat çat çat ….
Yeter artık dursun , yeter bitsin yalvarırım , kaçamıyorum İP ! ….. ve birden koku ! ıslak yapışkan koku , ahırdaki koku …. Ve adam durdu … KAÇ ! ‘’
Güneş iyice yükseldi , o gün köye gelen çevreciler şimdi gelseler , beni bulsalar …. O adam beni kucağına alır bana su verir… Fişek’in dediği doktorlara götürür belki.. benim tek istediğim bir yudum su içip o kucakta gözlerimi kapatmak hayata.
Bu çalı dibinde ne zamandır kıpırdayamadan yatıyorum bilmiyorum.
Acıdan bayılıyor ve acıdan ayılıyorum. Organlarımı parçalayan kırık kemiklerimin sızısı , dinmeyen susuzluk hissi , tarifi olmayan acılar , günlerce süren işkence …
Sanırım bitti….
Hiç kimse gelmedi…
Ege SAKİN
11 Nisan 2011
Samsun’da katledilen Direk Köpek ‘in anısına .
O’na Direk köpek diyorum çünkü adalet yolunda elde edeceğimiz başarıları bayrak yapıp göndere çekeceğiz O’nunla…
