ChatCity sohbet arkadaş sitesi ile oyun tavla ve okey oyna, sohbet muhabbet ortamını keşfet. Oyun, okey tavla oyna, kulüp aç ve kendi radyo yayınını yap

Fahir Atakoğlu nu dinliyorum

sokaklarda terk edilmiş sevdalarımı adımlarken,
birden aklıma gelmenle irkildim anne.
bakışlarının gurbetinde,
hicranlı bir hayatın ellerindeyim şimdi.
ellerin nerde anne, ellerin nerde_?

saçlarında yıldız gördüğüm,
gözlerinde deniz,
tenlerinden yasemen kokladığım,
nice yarin terk etmesi oldu sevdalarımın sonu.
vedasız gidişlerine alıştım.
sevdalarının kıyılarından uzaklaştım.
bir tek senin yokluğuna alışamadım anne.

bu gurbetin matemli gecelerinin sabahlarında,
seni arardım baş ucumda
seni bulamayınca da,
sana adadığım bir karanfili sulardım.
dokunurdum sarılırdım sen diye
karanfilimi de soldurdum anne.

sonra bir güvercin uçardı
kindar bakışlardan uzak.
uçuşlarını izlerdim.
kanat çırpınışlarını severdim.
uzaklaşırdı bakışlarımdan
bakışlarından öperdim.
seni öpüyorum sanırdım irkilirdim
bu gurbette uçan güvercinimi de yitirdim anne.

ve şimdi memleketimin toprak kokulu kırlarındayım
sana sarıldığım, ellerini tutuğum,
seni kokladığım
çiçekli bir tarladayım.
kır çiçekleri topladım bak
renk renk amber kokulu
ellerinin kokusunu vermiyor anne
ellerini koklamama ramak kaldı
ellerini arıyorum, ellerin yok.
ellerin nerde anne.

gökler mi ağlıyor ne?
yazın ortasında yağan bu yağmur niye?
bu yağmurlar neden böyle ürkek yağar,
uykunu bölmekten mi korkar bu rüzgar,
bu mezarlık neden böyle heycan çağında,
selvi ağaçları düğün halinde,
ya bu kelebekler, bu kelebekler
mezarını öpmeye mi geldiler anne,
yoksa bu mutlu mezarda yatan sen misin anne,
sen misin anne_?

sokaklarda terk edilmiş sevdalarımı adımlarken,
birden aklıma gelmenle irkildim anne.
bakışlarının gurbetinde,
hicranlı bir hayatın ellerindeyim şimdi.
ellerin nerde anne, ellerin nerde_?


saçlarında yıldız gördüğüm,
gözlerinde deniz,
tenlerinden yasemen kokladığım,
nice yarin terk etmesi oldu sevdalarımın sonu.
vedasız gidişlerine alıştım.
sevdalarının kıyılarından uzaklaştım.
bir tek senin yokluğuna alışamadım anne.

bu gurbetin matemli gecelerinin sabahlarında,
seni arardım baş ucumda
seni bulamayınca da,
sana adadığım bir karanfili sulardım.
dokunurdum sarılırdım sen diye
karanfilimi de soldurdum anne.

sonra bir güvercin uçardı
kindar bakışlardan uzak.
uçuşlarını izlerdim.
kanat çırpınışlarını severdim.
uzaklaşırdı bakışlarımdan
bakışlarından öperdim.
seni öpüyorum sanırdım irkilirdim
bu gurbette uçan güvercinimi de yitirdim anne.

ve şimdi memleketimin toprak kokulu kırlarındayım
sana sarıldığım, ellerini tutuğum,
seni kokladığım
çiçekli bir tarladayım.
kır çiçekleri topladım bak
renk renk amber kokulu
ellerinin kokusunu vermiyor anne
ellerini koklamama ramak kaldı
ellerini arıyorum, ellerin yok.
ellerin nerde anne.

gökler mi ağlıyor ne?
yazın ortasında yağan bu yağmur niye?
bu yağmurlar neden böyle ürkek yağar,
uykunu bölmekten mi korkar bu rüzgar,
bu mezarlık neden böyle heycan çağında,
selvi ağaçları düğün halinde,
ya bu kelebekler, bu kelebekler
mezarını öpmeye mi geldiler anne,
yoksa bu mutlu mezarda yatan sen misin anne,
sen misin anne_?

sokaklarda terk edilmiş sevdalarımı adımlarken,
birden aklıma gelmenle irkildim anne.
bakışlarının gurbetinde,
hicranlı bir hayatın ellerindeyim şimdi.
ellerin nerde anne, ellerin nerde_?


saçlarında yıldız gördüğüm,
gözlerinde deniz,
tenlerinden yasemen kokladığım,
nice yarin terk etmesi oldu sevdalarımın sonu.
vedasız gidişlerine alıştım.
sevdalarının kıyılarından uzaklaştım.
bir tek senin yokluğuna alışamadım anne.

bu gurbetin matemli gecelerinin sabahlarında,
seni arardım baş ucumda
seni bulamayınca da,
sana adadığım bir karanfili sulardım.
dokunurdum sarılırdım sen diye
karanfilimi de soldurdum anne.

sonra bir güvercin uçardı
kindar bakışlardan uzak.
uçuşlarını izlerdim.
kanat çırpınışlarını severdim.
uzaklaşırdı bakışlarımdan
bakışlarından öperdim.
seni öpüyorum sanırdım irkilirdim
bu gurbette uçan güvercinimi de yitirdim anne.

ve şimdi memleketimin toprak kokulu kırlarındayım
sana sarıldığım, ellerini tutuğum,
seni kokladığım
çiçekli bir tarladayım.
kır çiçekleri topladım bak
renk renk amber kokulu
ellerinin kokusunu vermiyor anne
ellerini koklamama ramak kaldı
ellerini arıyorum, ellerin yok.
ellerin nerde anne.

gökler mi ağlıyor ne?
yazın ortasında yağan bu yağmur niye?
bu yağmurlar neden böyle ürkek yağar,
uykunu bölmekten mi korkar bu rüzgar,
bu mezarlık neden böyle heycan çağında,
selvi ağaçları düğün halinde,
ya bu kelebekler, bu kelebekler
mezarını öpmeye mi geldiler anne,
yoksa bu mutlu mezarda yatan sen misin anne,
sen misin anne_?

sokaklarda terk edilmiş sevdalarımı adımlarken,
birden aklıma gelmenle irkildim anne.
bakışlarının gurbetinde,
hicranlı bir hayatın ellerindeyim şimdi.
ellerin nerde anne, ellerin nerde_?


saçlarında yıldız gördüğüm,
gözlerinde deniz,
tenlerinden yasemen kokladığım,
nice yarin terk etmesi oldu sevdalarımın sonu.
vedasız gidişlerine alıştım.
sevdalarının kıyılarından uzaklaştım.
bir tek senin yokluğuna alışamadım anne.

bu gurbetin matemli gecelerinin sabahlarında,
seni arardım baş ucumda
seni bulamayınca da,
sana adadığım bir karanfili sulardım.
dokunurdum sarılırdım sen diye
karanfilimi de soldurdum anne.

sonra bir güvercin uçardı
kindar bakışlardan uzak.
uçuşlarını izlerdim.
kanat çırpınışlarını severdim.
uzaklaşırdı bakışlarımdan
bakışlarından öperdim.
seni öpüyorum sanırdım irkilirdim
bu gurbette uçan güvercinimi de yitirdim anne.

ve şimdi memleketimin toprak kokulu kırlarındayım
sana sarıldığım, ellerini tutuğum,
seni kokladığım
çiçekli bir tarladayım.
kır çiçekleri topladım bak
renk renk amber kokulu
ellerinin kokusunu vermiyor anne
ellerini koklamama ramak kaldı
ellerini arıyorum, ellerin yok.
ellerin nerde anne.

gökler mi ağlıyor ne?
yazın ortasında yağan bu yağmur niye?
bu yağmurlar neden böyle ürkek yağar,
uykunu bölmekten mi korkar bu rüzgar,
bu mezarlık neden böyle heycan çağında,
selvi ağaçları düğün halinde,
ya bu kelebekler, bu kelebekler
mezarını öpmeye mi geldiler anne,
yoksa bu mutlu mezarda yatan sen misin anne,
sen misin anne_?

Özlem…
İlk özlem ana rahmine düştüğümüz anda başlar.. dışarıdaki hayata çıkma çabasıyla… farkında olmadan neyi özlediğimizi bilmeden ilk kalp atışlarımızla bedenimizin ruhumuzun içine yerleşendir özlem.. Bir ana anne sıcaklığına duyulandır özlem ….masum, çaresiz, sadece beklenmez mi? Sıcak kollarında, sıcak bir nefesle uykuya dalmayı küçük beden.. İlk adım atışlar, ilk kelimeler, etrafı dünyayı tanıma telaşıdır özlem..Bizi nelerin beklediğini bilmeden büyüme telaşıdır… Evcilik oynamaya.. koşmaya arkadaşadır özlem..

Özlem..
İlk gençlik hayallerimizedir.. Bir masum mektuba.. bir bakışadır.. kaçamak el tutuşlara aşk oyunlarınadır.. oyunu ne olduğunu… dokunmanın acısını zevkini bilmeden.. Bir cafe de oturmayadır özlem.. kalp atışlarına mahçup bakışlara… okul kırmaya aşk uğruna…Sevgiyedir.. kalbimizi henüz keşfetmeden.. sevdayı henüz bilmeden..

Özlem…
Çocukluk, gençlik özlemini özlemeye özlem.. O masum sonu mutlu biten özlemler.. Çocukken bir çikolataya özlem..bayramlarda bir kırmızı pabuça duyulan özlem… alınca mutlu olunan.. hoyrat gençlikte aşka özlem… bir bakışta bir gülüşte kalbi durduran…. Sonsuzluk.. işte bu dedirten..

Özlem..
En mutlu özlem… sonu olan.. sonu özlediğinle biten.. varışı sevdan olan özlemler..

Özlem
Ya gelmeyeceğini, gelemeyeceğini bildiğine özlem… ya orada olduğunu bildiğin ses vermeyene özlem…. Ya özlemekten korkana özlem… ya yaşamaktan korkana özlem.. ya düşlere özlem.. ya yarını olmayacak aşklara özlem.. gideceğini bilerek sevilene özlem.. Yaşanamayacaklara özlem… İşte sonu olmayan özlem.. İşte vazgeçilemeyen özlem.. işte çaresiz bekleyişe özlem.. İnsanın içini acıtan… boşlukta yaşanan özlemler… Peki var mı bu özlemin sonu…? biter mi….? bu özlem.. Söz verirsin kendine özlemeyeceğim diye… tutulur mu bu söz…..? Kalbindeki özleme söz geçer mi……?

Özlem sevgidir…
Özlem güçtür..
Özlem varoluştur.
Özlem sevdandır..
Özlem bekleyiştir…
Özlem içindeki acıdır..
Özlem özlememeyi hasrettir..
Özlem özlemeyeni özlemektir..
Özlem özleyeni özlemektir…
Özlem gelemem diyeni bekleme güçüdür..
Özlem gidene ağıttır..
Özlem sevdana söz vermektir..
Özlem kalbine söz geçirememektir.
Özlem kaçış değil var oluştur…
Özlem çaresizlik değil çaredir..
Özlem vazgeçmemektir.
Özlem kelimelerin yetersiz kaldığı andır.
Özlem sessizliğin çığlığıdır..
Özlem yaşamındır..
Özlem gelmeyeceğini bilerek bekleyebilmektir.
Özlem siyah gecelerde siyahın izi kalabilmektir..
Özlem Ve artık 

Yokluğunda öldüm sandım...
Martları çıkarttım takvimlerden...
Artık gece 03-05 nöbetleride yok saatlerde...
Sabah erkeden uyanıp fırına gitmek, kahvaltı hazırlamak da yok...
Sen uyurken öperek uyandırmak da yok...
Üşüyorum; bakışların kadar soğuk kalorifer petekleri...
Üşüyorum; acıtıyor yokluğun...

Fotoğraflarda avuntu, gözlerimde çiğ taneleri biriktiriyorum...
Kocaman kalbimde kocaman aşklar büyütürken..
Kocaman hayallere seni de sığdırırken..
Tek darbede yıktın kağıttan kuleyi...
Daha sağlamını yapıyorum yerine merak etme...
Artık kaldırımda oturup gidişini izlemek yok...
Gelişini özlemek de yok...

Lanetler ettim, sitemkar oldum gecenin korkutan karanlığına...
Yılmadım, yorulmadım öpücükler bıraktım boğazın sularına...
İster al ister alma;ne sitemimi nede öpücüğümü...
Ben buyum; üşüttün ama artık çok sıcak...
Senden başka neyim varsa ittim elimin tersiyle..
İtilen de ben oldum, senin elinin düzüyle..

Ne yaptıysam boş..
Ne yaptıysam anlamsız..
Ne yaptıysam senin içindi oysa...
Anlamak zor zanaat, anlaşılmaksa imkansıza eşdeğer...
İyi ki vardın...
iyi ki yaşadım...
iyi ki yaşattım...
iyi ki YAŞIYORUM.

Üşümek bile güzeldi yokluğunda...
Artık gelme olur mu..?
Sen yokken acı vardı..
Göz yaşı va hüzün vardı..
Sen varken daha büyük acılara gebe yaşamak istemiyorum..
Yolun açık olsun Ay Yüzlü
Hayattan demir aldığın zamana kadar...

Eğer bana gözlerinle değıl de kalbinle bakmış olsaydın, seni ne kadar sevdiğımı çok iyi anlardın.Eğer doğmadan önce anne seçme hakkım olsaydı hiç bir anneyle seni değiştirmezdim En güzel insan, en güzel annem, koruyucu meleğim. Fedakârlık, sevgi, sabır ve güzellik ne demek tarif et derlerse; annem derdim canım annem seni bir gün değıl her gün çok da seviyorum seni

Gökyüzünden bir yıldız kayar, dilek tutarız Annem gözlerini kapar bütün dilekleri benim içindir Gücüme güç, umuduma umut katan annem..

Her şeye değer senin sonsuz sevgin.. Annem, annem.. Seni çok arıyorum.. Çok özledim.

Her zaman senin karşında masum ve sevgine muhtaç bir çocuk ruhuyla dürürdüm çünkü sen benim annemsin Beni benden çok tanıyansın, bilensin Bana sarıldığın zaman tüm dertlerimi yok edensin

Hırçınlığımın tesellisı, şefkatine sığındığım, hayatımı gönüllü paylaşan annem.. hakkını nasıl öderim.. Hüznümü sevince boğan senin yüzündü her zaman

Karşılıksız tek sevgi ananın çoçuğuna duyduğu sevgi değilmi?

 Ben kendi çocuklarımda senin sevgini buldum. Ve seni ne çok sevdiğimi bir daha anladım . Iyi ki seninle varım annem. Kelimelerle anlatılamayan fedakarlık ve karşılıksız sevgiyi, tarif et desen bana herhalde sadece "anne" derdim.. Kuzey rüzgarı da esse, kopsa da fırtına, sığınacağım tek liman sensin annem. Hakkını nasıl öderim.. Başımı dizlerine koymaya geldim.

Meğer dilimdeki ve beynimdeki en güzel kelime senin adınmış. Sana her seslenisimde ya açım diniyor ya da sevgim coşuyor. Mesafeler uzak olsa da yüreğim hep seninle canım annem...

Orda senin eline diken batsa, burada benim yüreğim kanar derdin...

Seni çok ama çok seviyorum annem

Sabırlısın, sıcaksın, şefkatlısın, koruyucumsun, bağışlayansın..

Annemsin. Seni çok seviyorum.

Sana belki hiç söylemedim, ama her zaman annem olmandan gurur duydum!

Sana binlerce kez teşekkür etsem azdır. Sen benim hayat ışığımsın.varlığımın tek nedenisin.Sen göklere uzanan ellerimsin sen gözümden süzülen yaş düşüncem hasretlimsin. Sen anlatmak isteyipte anlatamadığim, kelimelerle ifade edemediğim biricik annemsin

hayatımın kutup yıldızı oldun. Nereye gidersem gideyim ışığının altında sevginle uyudum. Doğru yolu buldum. Seni seviyorum anne.

Simdi de, sonra da başımın tacı annem. Seni hep seveceğim benim canım annem.

Seni bir gün değıl her canım yandığında, başım sıkıştığında seni çağırıyorum. Sesimi duyan tek insan sensin.

Seni unutmadığımı bügünde bilmeni istedim.

Senin kucağın, senin merhametin beni yaşama bağlıyor Senin sevgine muhtaç bu yürek

Anneler günün kutlu olsun! ANNEM