ChatCity sohbet arkadaş sitesi ile oyun tavla ve okey oyna, sohbet muhabbet ortamını keşfet. Oyun, okey tavla oyna, kulüp aç ve kendi radyo yayınını yap
Forum sayfaları sohbet arkadaş sitesi ile oyun tavla ve okey oyna, sohbet muhabbet ortamını keşfet. Oyun, okey tavla oyna, kulüp aç erkek kız arkadaş bul
28 Mayıs 2024, Salı 12:55
ChatCity Forum
Chatcity Forumlarında mesaj yazmadan önce Forum
Kurallarını mutlaka okuyunuz...
Simdi sen "su" olduğunu düşün. Sukadar özel* su kadar faydalı ve su kadar çok* tükenmez... İnanıyorum ki gerçekten de öylesin. Ama ister çeşmelerden dökül* ister göklerden yağ* ister nehirler dolusu ak; dibi olmayan bir kovayı dolduramazsın. Yani seni dinlemeyenlere sesini duyuramazsın... Unutma; Daha çok bağırdığında daha çok dinlenmezsin...
Gürültünün parçası olursun sadece!.. Suyun yanında olanlar suyu en az içenlerdir.
Çünkü; "su nasılsa burada* lüzum yok ki suyu kana kana içmeye" diye düşünürler... Aynen* sesini sürekli duyanların seni dinlemedikleri gibi! Ormandaki hiç bir hayvan* ırmağın gürültüler koparan yerinden su içmeye çalışmadı şimdiye kadar. Hepsi* hep sabahın en sakin anini bekledi; suyun durgun yerlerini bulabilmek için. Gittiler ve sakin sakin ihtiyaçlarını giderdiler; Onlar için en uygun olan* kendi istedikleri zamanda... Sen* hep bir su olduğunu düşün. Su gibi güzel* su gibi yararlı* su gibi vazgeçilmez... Ve su gibi hayat kaynağı olduğunu düşün. Ama su gibi yaşatıcı ol;
Su gibi yıkıcı* sürükleyici ve öldürücü değil!.. Sen bir su ol... Ama rahmet ol; Afet değil !
Su isen tarlalarını basma insanların* yuvalarını yıkma* ocaklarını söndürme; Sana "felaket" denmesin!
Su isen bir bardağa sığabil ki; Damarlara giresin!.. Su; Yüce Mevla’nın insanlar için yarattığı en büyük
nimetlerden biri... Unutma; Ve suya benzediğini unutma. Su gibi özel* su gibi güzel* su gibi
faydalı* su gibi lüzumlu ve su gibi bitmez-tükenmez olduğunu da unutma. Ayrıca su gibi sakin olabileceğin gibi* su gibi de "kıyametler" koparıcı olabileceğini unutma... Unutma; Senin isin rahmet olmak* afet değil! Vadiler varken önünde ve ovalar varken* yayılabileceğin; Küçük ırmaklara ayırabiliyorsan kendini ve bardaklara bölebiliyorsan* hayat verirsin çevrene. Ve yasayabilirsin dünya dönmesine devam ettiği müddetçe. Yoksa hep duyulmayan* dinlenmeyen; korkulan ve kaçılanolursun seller* afetler gibi. Tercih elindeydi hep ve hep de"senin" ellerinde olacak... Ya tutmayı öğreneceksin dilini; veya hiç durmadan konuştuğun için* sadece bomboş ve anlamsız sesler çıkartan birisi olduğunu zannettireceksin çevrendeki insanlara! Ama yapman gereken su* değil mi; Düşüneceksin ne zaman ne söyleyeceğini*Düşüneceksin kimin dinleyip dinlemediğini* kimin anlayıp anlamadığını. Düşüneceksin anlatmak istediklerinin ne kadarını anlatabildiğini... Hatta anlayanların anladıklarının da senin anlattıklarının ne kadarı olduğunu düşüneceksin... Ve konuşmak için en uygun zamanı bekleyecek* en az ama en uygun kelimeleri seçmeye çalışacaksın... Ahmak olmayan yolcuların* önceden aldıkları biletleri ceplerinde olduğu halde* saatlerini kontrol ederek*vakit yaklaştığında* vapurun kalkacağı iskelede hazır olmaları gibi* sen de fikrini bindireceğin kişinin "kıyıya yanaşmasını"bekleyeceksin!.. Demeyeceksin; "Ben canim isteyince giderim" iskeleye*vapur da o saniyede gelmek zorunda!.." Demeyeceksin; "Ben aklıma geleni aklıma geldiği biçimde söylerim. Karsımdaki de değil duymak* değil dinlemek*anlattığımdan bile fazlasını anlamak zorunda!.."
Keşke öyle olsaydı. Keşke haklı olsaydın* ama maalesef değil... Ağzını açıp "Şelaleden dökülen suyu" içmeye çalışan bir tavsan gördün mü hiç?.. Veya önüne çıkan ağaçları dahi sürükleyen
bir selden susuzluk gidermeye uğrasan bir ceylan gördün mü? Kaplanlar bile içebilmek için suyun durulmasını bekler; Beyni olan her yaratık gibi! Hadi... Sen simdi "su olduğunu" düşün* ve kendini
"su gibi" hisset... Su gibi özel* su gibi güzel* su gibi berrak* su gibi yararlı... Su gibi hayat kaynağı ve su gibi bitmez-tükenmez olduğunu hatırla... Ama yine su gibi "bir küçük bardağın içine" sığdır ki kendini;
Girebilmeyi öğren insanların damarlarına. Hayat ver... Vazgeçilmez ol!!!
Yeteneklerimizi kutsallaştırıyor* sevdiklerimizi ilahlaştırıyor* başarılarımıza tapıyoruz; gittikçe ruhumuz yoksullaşıyor* görmüyoruz. Sadece hoşlandığımız için bir şeyler yapmanın zevkiyle* birisini zaaflarıyla sevmenin gerçekçiliğiyle* kendimizi başkalarına ispatlamanın değil sahiden değer taşıdığımız bilmenin huzuruyla mutlu olmayı öğrenemiyoruz.
İçimizden geldiği gibi aşık olmuyoruz birilerine* aslında kendi varoluşumuza* kendi hayatımıza mana vermek için seçip kullanıyoruz onları. O zaman da ya bir şeyler talep ediyoruz "sevdiklerimizden" ya kendi istediğimiz şekli verip yeniden yaratmaya çalışıyoruz. Hem kendimizi kandırıyoruz hem karşımızdakini* sonra aşkların sığlığından söz ediyoruz.
O manayı biz yüklüyorsak eğer* artık gözlerimizi açmanın * değeri hakiki olanı ayırt etmenin vakti çoktan gelmiş olmalı değil midir; bir mana ararken manasızlığa düşmenin zavallılığından korunmak için.
Çabuk geçen bir yaz yağmuru sonrası uzak denizlere ulaşamayan durgun sulara inat içimde seni görebilmenin ve sana kavuşmanın eşsiz umuduyla sokağındayım. Hala ıslaklığı duruyordu kaldırımlarda yağmurun Saçlarından yağmur süzülen bir çocuk geçiyor yanımdan ve bir kadın... ikisi de habersiz seni aradığımdan. sana geldiğimden ve içimdeki umuttan... Dudaklarımdaki bu kekre tat ve hemen çıkıverecekmiş gibi sevda sözleri varken* bu kadar uzak ve bu kadar yakınken kokuna; Çıkıversen bir yerlerden ... ve gözlerin değse gözlerime Yüzündeki sevdanın şavkına benzeyen o çocuk sevincine dokunsam sonra saçlarına... İçimdeki seni görebilmek umudu yaşamanın* sevmenin yerini alsa Ve en sessiz hali ile avaz avaz sana sevdamı anlatsam hiç anlatmamış gibi yeni baştan Dünya lal* yaşam lal ve şimdi o kadar uzak ki karanlıklar...
Keskin ışıkları iniyordu hala ıslaklığı duran kaldırımlara şafağın Seninle beraber aynı pencereden bakıyorduk gökyüzüne ve aynı düşler içimizde geleceğe dair... acemi ve titreyen dokunuşların sıcaklığı aramızda bir köprü olmuşken... Şafakla beraber karanlığından kurtulmuş aynı denize ulaşmak derdinde aynı nehrin iki ayrı koludur şimdi ruhlarımız Kimse bilmeyecek bulunduğumuz coğrafyayı ve kimse bulamayacak gideceğimiz yerde birleşen yüreklerimizi...
Ve biliyor musun? ‘bir tek size yakışıyor sevdanın kırmızı rengi ’ papatyalar içinde..
ateşi ancak gözyaşları ıslatır ama yine de gülmeyi dene/sen aynalara yansımayan yüzümle posta güvercinlerini salıverdim bu şehre ben siyahın celladıyım* mavinin kaçkını Züleyha´dan payıma kalan beyaz gömleğimin yakasında kirdi aşk.
ağır hayallerle bir arap atının sırtından yuvarlandım geceye kapıma dayanır raydan çıkmış ölüm ilanları duygu zindanlarında intiharına şahit oldum bir kelebeğin sadece iki mevsim yaşarmış insan biri kış diğeri de aşk. kısa ömrümün son demimde ilk arzum baba olmaktı fakat beklemeyi öğretemedim güneşe uçurtma uçuran çocuğun sevincini hala yaşayamadım gülün dikenine değdi elim griye aldandım sırdaş oldum uzun beklemelere hayallerim nasır tuttu yeşiller kangren en zifiri gecede bile kirpiklerimle demlediğim aşk.
vurgunun mürekkebi kurumaz hiçbir zaman intizar soluklu vuslatlar nerede sabırlarım zulme uğradı hin ağrılara düştüm ve beni şimdi “sigaya çeken Molla Kasım” değil bakire bir fahişe! aşkı hecelere bölsem elleri üşür mevsimlerin ferman tanımayan aşkın hayal bekçisiyim ne zaman kapasam gözlerimi
