ChatCity sohbet arkadaş sitesi ile oyun tavla ve okey oyna, sohbet muhabbet ortamını keşfet. Oyun, okey tavla oyna, kulüp aç ve kendi radyo yayınını yap

(Aşkım bu çiçekler senin için ve bide periliçem için)

Yüregim Umulmayan Yaralarla Baş Edemezken Bir Tatlı Gülüşü Özledi Gözlerim Sen Hangi Alemdeysen Hangi Düşlerdeysen Gel Seni Gülüşünü Ve Üzüm Karası Gözlerini Özledim..

Kozasında çatlayan kelebeğim güne durur,sevdalanır.
Sen misin beni bekleyen,
Yoksa ben miyim hınç nöbetine dönüşen sevgim.
Buketlenmiş papatyaya benzer yüreğimin sıcaklığı.

ne varsa aradığım bil ki sende bulmuşum
senden öncesi yoktu seninle var olmuşum
sende bütün ümitler,sende bütün özlemler
beni bende arama artık ben sen olmuşum

Mutluluk, mesafeleri uzak da olsa bağlar,
yalnızlık sensizlik olunca gülen gözler ağlar,
senin adını duyunca yıkılır karşımda tüm sıradağlar....

Zannetme ki herşey bitti sevdiğim;
Birgün yeşerecek şu sararmış yapraklar.
Ve bundan sonra kim severse dünyada;
Seni ve beni hatırlayacaklar

YAPRAKLAR
ISLANIR
BİR TEK DAMLAYLA
GÜN IŞIR
ÖYKÜLERİN SONU BELİRSİZ
ŞİİRLERİN RENGİ
BEYAZDIR
UÇUKTUR SONBAHAR
SENİ SEVMEKSE TARİFSİZ GÜZELDİR!!!!!

Zamanı aşkla keşfettim
Bitmez oldu geceler.
Bir nefesle dirildim, öldüm.
Görünmez bir ruh gibiyim

Yalan sevgilerin, sahte gülüşlerin, tuzak bakışların olduğu yerde buldum seni, herşeyi kaybetmeye değecek kadar özelsin,
çünkü sahte değilsin

Sevgi, duygularını anlatamadığın zaman, gözlerinden süzülen iki damla sıcak gözyaşıdır

Hasret, özlenen sen olunca,
Sevmek, sevilen sen olunca
Sevilmek, seven sen olunca anlamını buluyor...

Biribirlerini seven insanların kalpleri arasında gözle görülmeyen ipler olurmuş,insanlar uzaklaştıkça bu ipler gerilir insanın canını acıtırmış.Fakat asla kopmazmış...

Güneşin doğduğu da bir gerçek battığı da...
Kalbimin attığı da bir gerçek, günün bittiği de...
Ne çıkar tüm gerçekleri saysak tek tek.
Seni seviyorum, işte o en büyük gerçek...

Seni seviyorum demek,sevgili için gerektiginde ölüme giderken bile çocuk safligi ile gülümseyebilmektir. Seni seviyorum demek korkmaktir;yitirmekten,incitmekten korkmaktir...Seni seviyorum demek,en kisa özlemlerde bile bir gece vakti biçakla delik desik edilmis kadar aci duymaktir...

SEVDANIN KANDİLLERİ SÖNMEZ NE YAPSAN.NE YAPSAN SÖNMEZ İÇİNDEKİ O YANGIN,YAKAMOZLARIN RENGİ YOKTUR.ALDANMA..ONLARA RENK VEREN YÜREĞİNDEKİ,AY DIR.

Gülün rengi belli ateş sarisi
Aşki ele sorma ben anlatayim
Bana bir Gülüşün dünya yarisi
Sana senden başka ne anlatayim

Beni bir dag basinda böyle yapayalniz kodular,rüzgarlara, kuslara, bulutlara yakin,senin etinden, tirnagindan ayri,senin kokundan uzak.

Ne zaman seni düsünsem yasamak güzel Bir bahar bahçesi olur güz bahçeleri En karanliklarda bile uzanir bir el Kendiliginden açar sabaha

perdeleri

Güller anlatsın sana olan sevgimi, güller anlatsın yanlızlığımı, çaresizliğimi? Yavaş yavaş eriyen yüreğimi güller anlatsın ben anlatamadım

Sen bastigin yerde çiçeklerin büyüdügü Her zaman en güzel, her yerde essiz Sen yaprak, sen köpük, sen kus tüyüSen sevgi nehirlerimin aktigi büyük deniz

Dayanmak zor yalnizligina aksamlarin Unutmak mümkün degil seni bir sarki gibi Agir agir ilerleyen bu zaman içinde
Her an bir sarhosluktur sensizligin verdigi

Guller hep elinde acsin ama dikenleri eline batmasin Sevgililer hep senibulsun ama seniyaralamasin Mutluluk hep yuregýne dolsun ama Beni unuturmasin
Dertlerin kum tanesi kadar kucuk Sevinclerin nisan yagmuru kadar bol olsun Ve oylesine mutlu olki gozunden akan yaslar Mutlu olmayi bilmeyenlere sadaka olsun

Sen kurumus yaprak olsan cikmaz tozlu sokak olsan Olsen kuru toprak olsan yine seni sevecegim Sen gullere ozenme guller sana ozenssin Uzme tatli canini sen gullerden guzelsin Sevgi kadar ozgur ozgurluk kadar ozelsin Gulum sen her seye degersin .

Bir sabah,
Zamanı durdurdun sen...
Ayrılığı ekledin sonbahara
Mevsimin bütün bulutları,
Gözlerimde birikti de
Ben yağamadım bakışlarına...

Söyle!
Hangi güneş
Baharı getirecek şimdi bana?
Kadehimiz ayrılağa kalkmadı ki hiç
Ben nasıl içebilirim yokluğuna...

Belki,
Zamansızdı sevgim
En az gidişin kadar!
Elde değil bu.
Sen hiç eylülde sevip de
Vakitsiz hüzünlere beyaz bayrak salladın mı?
Bilemezsin sevdiğim...
Nasıl da koyuyor adama güzün geri kalanı...

Doğduğum gündeyim şimdi.
Yoksun...
Bir başıma içip,
Kağıda gidişini karaladım...
Hazanda sevmek akıl kârı değilmiş sevgili
Anladım...

Yağmur ol, derinden ve sessiz yağ üstüme
Serinliğin, bırak işlesin iliklerime
Şarkılar biriksin ayaklarımın gölgesine
Damla damla aksın coşkun denize

Yüreğim yorgun umutlar biriktiriyor
Bir gölge izliyor derinden ve sessiz
Bulutlar ihanet safları kurmuş
Ağıyor yeryüzüne, ıslanıyorum
Aralıksız damlalar vuruyor yüzüme
Kan revan gözlerim suda boğuluyor

Sözler diziliyor boğazıma
Susuyorum derinden ve sessiz
Islıklar karşılıyor dönüşümü
Rüzgârın savurduğu bulutlar gibi
Savruluyorum şehirden şehire

Şehirler, ıslak bir akşamda
Yavru ceylanı bekleyen avcılar gibi
Eller tetikte izleniyorum
Yağmur yağıyor, ıslanıyorum dolu dolu
Bir gölge izliyor derinden ve sessiz
Ağlıyorum, ellerim başımda

Ah deniz, bütün suç senin
Unuttun beni bir sahilde
Bir gölge izliyor derinden ve sessiz
Islak bir yağmur zamanı
Islanıyorum, damlalar vuruyor yüzüme
Kan revan gözlerim suda boğuluyor.

Hani asker ağlamaz diyorlardı,
İşte ağlıyor,
Hani asker sevmez diyorlardı yarim aklımdan çıkmıyor,
Hani asker ölmez diyorlardı baksa azrailin elinde ismim yazıyor.

Hani sevenler aylrılmaz diyorlardı,
Baksana bir mektup bile gelmiyor,
Hani asker unutulmaz diyorlardı, soranım bile olmuyor,
Hani asker ölmez diyorlardı,baksana azrailin elinde ismim yazıyor.

Hani asker özlemez diyorlardı,
Baksana gözlerim seni arıyor,
Hani asker sevmez diyorlardı,
Yüreğim kan ağlıyor

Günlerdir göremediğim yüzünün
Sıcağını sindiremediğim kucağının
Özlemini duyuyorum anne…

Bir boşlukta gibiyim sensiz
Akıp gidiyor zaman avuçlarımdan
Bendini dinlemez ırmaklar gibi
Durduramıyorum anne…

Düşlerimde görüyorum seni, saçların bulutlar kadar ak,
Gökyüzü kadar sonsuz sevgiler yüreğinde
Şevkatle bakıyor gözlerin, herzamanki gibi
Küçücük bir bebeğim ellerinde anne…

Bu ne sıcak bir kucak!…
Can verdiğin bedeninden bedenime
Tükenmez sevgin, sabrınla, yüreğime
Yüreğinin atışları karışıyor anne…

Şimdi uzaklardayım…
Hangi rüzgâr attı beni gurbet ellere…
Yüreğimdeki evlat sevgisi mi, ne?
Susma! …Ne olur söyle anne…

Sakınırken gözlerdeki nurdan
Bir yarım orda kaldı, bir yarım burda…
Bir soluk kadar yakınımdayken
Daha, daha sarıp da koklayamadım anne…

Yaşamın kuralı mı böyle? …
Kaybetmeden bilinmiyor kıymeti
Koşulsuz sevgi, ilgi nerde?
Bulamadım yerine koyacak birini anne…

Kaç mevsim geçti sensiz.
Boynu bükük çiçeklerin...
Gönül bahçende bensiz
Biliyorum, özlüyorsun sen de, özlüyorsun beni anne…

Zaman nasıl geçiyor, yanındayken bilemedim
Seni ne çok özledim…
Seni ne çok sevdim de söyleyemedim
Söyleyemedim anne…

Her gün bir fırtına esiyor yüreğimde
Çığlık çığlığa kopan
Kuşların kanatlarında türkülerim
Ne olur dinle, dinle anne…

Kimi gün sızı oluyorsun yüreğimde
Kimi gün içime düşen top ateş,
Sanki gökyüzünün bütün bulutları gözlerimde
Sağnak sağnak yağmur oluyorum anne…

Düşününce yaşanmadan geçen günlerimi
Yalnızlık korkutuyor beni…
Sanki ölüm tutmuş eteğimi
Yaşamak istiyorum, yaşamak anne…

Esirgemeyip sevgini, uzat o güzel ellerini
Bir yanımla cocuğum hâlâ, anla!…
Kaybolmadan yaşam labirentinden
Çıkar beni ne olur, çıkar anne…

Asker

Kim demiş asker ağlamaz?
Askerde ağlar komutanda…
Hem de;
Gurbete ağlar, sılaya ağlar…
Gözyaşı sel olur,
Rüzgârla vatana akar.
Vatan millet sağ olsun der; ağlar
Kim demiş asker ağlamaz?
Ağlar, ağladığını sezdirmez,
Çünkü o gönülden ağlar,
Göz yaşını göremezsin,
Onda sırlar gizlidir…

Ama yine asker askerdir,
Şendir, kuvvetlidir, ümitlidir…
Bir vatan ona bakar,
Yüreği turp gibidir.
Mehmetçik boş değil ki…
Yüreği dağlar gibidir.
Bar değil, yârdır asker,
Sizleri hıfzeden Mevlâ’dır asker.

Askerlik vatana mevlâ dır,
Asker asker ocağına mevlâ dır,
Candır ciğerdir asker,
Size sahip çıkan Mevlâ dır asker.

düşüşü ve burnun herkesten başkaydı işte.

Güldüğün zaman yukarıya bakardın.

Yukarı kalkan

başın ve gülen gözlerin vardı, ne

güzeldiler...

Sen bilmiyordun, ben seni seviyordum.

Kalbime sığmıyordu aklımdan geçenler.

Duvarlara,

vitrin camlarına kaldırımlara çarpıyordu.

Geri dönüyordu

çoğalarak. Senin sesini duyduğum

masalarda erteliyordum

herşeyi, her şeyi erteleyişim oluyordun.

Kalp ağrısı

oluyordun, birlikte soluduğumuz sokak

isimleri oluyordun.

Mevsimler değişiyor ve büyüyorduk.

Dönemeçler geçiyor,

köprüler göze alıyor ve bazen tekin

olmayan suların

üzerinden atlıyorduk. Cesurduk... Ufuk

çizgisi maviydi,

gün batımı hep turuncu ve kırmızıydı

bütün karanfiller.

Ben seni seviyordum, bilmiyordun.

Sevinçlerim oluyordun arasıra, sen hiç

bilmiyordun.

Sonra herhangi biri oldun. Bütün

sevinçlerim bittikten

sonra yağmurlar yağdı serin haziran

akşamları...

Sonra bir gün uzaktan gördüm seni.

Saçların

bana inat, başın her şeye meydan

okuyarak.

İşte yine aynı... Kalbimi acıttın. Her

zamanki gibi.

Değiştik sanıyordum.

Ve sen yine bilmiyordun.....