fiogf49gjkf0d Bir yerlerde tıkanıp kaldıgında hayat, soluk almak güçleştiğinde,
Yüreğin susup, mantıgın sürüklemeye basladıgında ayaklarını,
Dağlara dönmeli yüzünü insan.
Yeni patikalar, yeni yollar seçmeli, yüreğini ferahlatacak;
Yeni insanlarla tanısmalı, yeni keşifler yapacak....
Hep isteyip de, bir gün yaparım diye erteledigi ne varsa, Gerçekleştirmeyi denemeli!
Her geçen gece, ölüme bir gün daha yaklastıgını; zamanın bir nehir,
Kendisinin bir sal olup da, O dursa da yolculuğun devam ettigini anlamalı.
Baş döndürücü bir hızla geçiyorsa birbirinin ayni günler,
Her aksam aynı can sıkıntısıyla eve giriliyorsa,
Değiştirmeye çalısmalı bir seyleri;
Küçük şeylerle başlamalı belki; örneğin, bir kaç durak önce inip
Servisten, otobüsten; yürümeli eve kadar, yüregine takmalı güneş gözlüklerini;
Gördüğünü hissedebilmeli !
Saglığını kaybedip, ölümle yüz yüze gelmeden önce,
Değerli olabilmeli hayat !
İlla büyük acılar çekmemeli, küçük mutlulukları fark etmek için !
Baskasının yerine koyabilmeli kendini ;
Ağlayan birine "gül", inleyen birine "sus" dememeli !
Ağlayana omuz, inleyene çare olabilmeli !
Şu adaletsiz, merhametsiz dünyaya ayak uydurmamalı; Sevgisiz, soysuz kalarak !
Dikeni yüzünden hesap sormak yerine gülden,
Derin bir soluk alıp, hapsetmeli kokusunu içine...
Günesin dogusunu seyretmeli arada bir, seher yeli oksamalı saçlarını...
Karda, yağmurda; sevincine, çoşkusuna; fırtınada boranda; Öfkesine, isyanına ortak olabilmeli doganın !
Bir çocuğun ilk adımlarında umudu; bir gencin düşlerinde geleceği;
Bir yaşlının hatıralarında geçmişi görebilmeli ! Çalışmadan başarmayı, sevmeden sevilmeyi, mutlu etmeden mutlu olmayi beklememeli !
Ama küçük, ama büyük; her hayal kırıklğı, her acı; Bir fırsat yaşamdan yeni bir şeyler ögrenebilmek için; kaçırmamalı !
Çünkü; hiç düsmemissen, el vermezsin kimseye kalkmasi için, hiç Çaresiz kalmamışsan, dermanı olamazsın dertlerin; aglamayı bilmiyorsan, Nesesizdir kahkahaların;
Merhaba dememissen, anlamsızdir elvedaların...
Ne, herkesi düşünmekten kendini, ne; kendini düşünmekten herkesi unutmamalı !
Bilmeli; çok kısa olduğunu hayatın; hep vermek ya da hep almak için...
Sadece, anlatacak bir şeyleri oldugunda degil,
Söyleyecek bir şey bulamadığında da dinleyebilmeli!
Aklı ve kalbiyle katılabilmeli sohbetlere...
Hafızası olmalı insanın; hiç degilse, aynı hataları, aynı bahanelerle tekrarlamaması için!
Soruları olmalı, yanıtlari bulmak için bir ömür harcayacak! Dostları olmalı, ruhunun ve zihninin sınırlarını zorlayacak !
Herkese yetecek kadar büyük olmalı sevgisi;
Ama, kapasitesi sınırlı olmalı yüreğinin ki, hakkını verebilsin sevdiklerinin;
Zaman bulabilsin; Bir tesekkür, bir elveda için...
Yasam dedikleri bir sınavsa eğer; Asla vazgeçmemeli sevmek ve ögrenmekten;
Ama, herkesi sevemeyecegini de her seyi bilemeyecegini de fark edebilmeli insan !
Tıpkı, her şeye sahip olamayacagı gibi...
Zamanın ninnisiyle, uykuda geçirmemeli hayatı... !
|
