fiogf49gjkf0d Ve ey, ve ey bendeki ben (ŞİİRLERLE YOLCULUK...)
Şiir yazıyoruz kendimizce, duygu ikliminde bir yolculuk ediyoruz ezelden ebede...Elbette tüm bunları yazabilmek adına duygu ikliminde, mevsiminde yaşıyoruz, bir kaç satırda olsa yazabilmek için...yüreciğinizdeki duyguları, hisleri ifade edebilmek için, şiir yolculuğunun eşsiz ikliminde yolculuk edebilmek için...
Şiirlerde gönülle akıl çelişir kimi zaman, kimi zaman çelişmez, lakin imkansızlıklar, imkansız kılar sevdayı...Eğerki yazılan şiirler gerçekten gönülden yazılmışsa....Şiir sevgiye uçan kanat oluyor...o kanat alıp,götürüyor, sevda iklimlerinin uçsuz,bucaksız dehlizlerine...kalıyoruz o iklimlerde ıslanıyor gecemuz,gündüzemez...
Şiirler bizleri ifade eden, bizleri anlatan, içimizi döken bir cezbe hali oluyor...Kimi zaman alaca bir at koşuyor içimizde...zamansız mekansız sevdalara, hüzünlere dört nala... Biz onca hengamenin içinde,hayatı iliklerimizi kadar yaşarken, gündelik telaşın,koşuşturmaların içinde zihnimizin istilaya uğradığı zamanlarda, şiirler bize korunacak bir liman oluyor, bir sığınak haline geliveriyor...
Kendimizi şiirlerle, kah çocukluk yıllarımıza, kah okul yıllarımıza, kah gençlik yıllarımıza , deli dolu çağımıza, onyedi yaşımıza atıveriyor , soluklanıyoruz o günlerde...ve ilk sevda ,son sevda, ara sevda, kara sevda deyip o günlere gidiyor anılar ikliminde, anılar şiire dönüşüyor başlıyor şiir yolculuğumuz... dili divane laf anlamayan ,söz dinlemeyen yüreğiciğimiz başlıyor yolculğuna...
Şiirlerle sevdiklerimize, sevincimizi, hasretimizi, hüzünümüzü ve dahi sevemediklerimize, gönül kırgınlıklarımızı, eleştirilerimizi, hayal kırıklıklarımızı, haksızlığı,hukuksuzluğu anlatıyoruz mısralarda, dizelerde, dize geliyor...dilimizin döndüğünce,kalemin yazdığınca, yolcu devam ediyor yoluna...
Kimi zaman oluyor, hüznümüzü, hicranımızı, vuslatın verdiği dertlerimizi şiirlerle soluklayarak dile getiriyoruz...Söyleyemediklerimiz, gizli saklı yanlarımıız, hep şiirlerle üstü örtülüyor,gecenin bizleri örttüğü gibi... bizlerin bilinmeyen, bilinen, tanınan , tanınmayan yanlarımızı şiirlerle dile geliyor hayat hikayelerimizi, yüreciğimizde yaşananlar, gerçek hayatta yaşanamayanlar...
Sanki konuşan ne can, ne canan oluyor...şiir başlı başına canlanıyor bir can, canan haline dönüşüveriyor.Ve şiirlerle canlanıyor, cansız, puslu , imkansız sevdalarımız, hayallerimiz..
Şiirlerde dile geliyor, yağmur yüklü bulutların ağlamaları, yüreceğimize yansımaları...kah gökyüzünde yıldıza, aya, güneşe anlatıyoruz, sevdamızı, hayal kırıklıklarımızı...şiirlerle yürüyor, yürümeyen tepeler, dağlar ovalar.. şiirlerle şenleniyor bağlar,bahçeler, gülistanlar... etrafa bir canlılık heyacan veriyor...şiirlerle uçuşuyor, yaşıyor saka kuşları, ömürsüz kelebeklere, ömür oluyor dizeler..
Şiirlerle adlı ,adsız kelebeklere adlar veriliyor ve içlerinde sevdalı bir kelebek, beyaz bir kelebeğin kırık gönlü, kırık kanadıyla üç günlük hayatında aşk iklimlerinde geziniyor... sonra gelip, bir göçmen güzelinin gönlüne düşüveriyor ,belli belirsiz...ne olduğunu, olamadığını anlayamadan..sen benim neyimsin..neyimsin Sen aşkın acemisisin sevgili. O yüzdendir kıymet bilemeyişin...ey sevda acemisi deyip şiirlere , yazılara düşüyor kelimeler cümleler,şiir haline geliyor,neyimiz olduklarını anlayamadıklarımız, bilemediklerimiz....
Şiirlerde kimi zaman bir saka kuşu, bir beyaz güvercin, bir serçenin titreyen küçücük yüreği, yada bir beyaz gülde bir tırıtıl üreyip kelebek oluyor, sevda kelebeğine dönüşüyor,sevda rayihaları yayıyor, sevdasız gönüllere, sevgi kokuları sindiriyor...Şiirler bir denizde uçuşan martı oluyor, yada bir bülbül oluyor sevgiliye şakıyor, serenad yapıyor, gecenin zifir,zindan kimsesiz hüzün soluyan anlarında...
Şiirlerde, dizelerin içinde gönlü yaralı, gururu kırılmış bir can, canan oluyor heceler, kelimeler...Sesleniyor bir göçmen kızına, köylü güzeline... Sen ey Firuze diye sesleniyor gelmezmisin,gelemezmisin, gönlünü açamazmısın?sen gelmezsen ben geleyim diyor sevgiliye..
Bazen kara bir sevda oluyor, kara gözden damla , damla düşen bir damlan da ben olsam diyor, anlam veremediklerimeze.. bir damla yaşda oluyor, gönlümüzün gizli,saklı yerinde yaşayanlar...
Kırlangıç yada bir keklik oluyor, kendi yarasını kendi sarmaya çalışan....bazen gürül gürül çağlayan bir ırmak olup, denizlere okyanoslara akıyor, sevgisiz gönüllere, sevgi nehiri oluyor tüm dünyaya sevgisiyle sulayan...yada bir sevda denizi olup, bir acılar denizine dönüşüyor, buluşuluyor, hüzün kıyılarında gezinen, hüznün ta da kendisi olunuyor...bekleyen, beklenen oluyor...
Şiirler anlatıyor Sevgimizi bir kırmızı gül oluyor,gönülleri dolduruyor, bir kanevçe misali işleniyor mısralara mesajlarını veriyor anlayanlara.... Sevgiliye,serenad oluyor, bir çığlık olup kopup, başka gönüllere huzur doluyor..Gül kokluyor güle sesleniyor, dikeni olsa bile.. Sevgiliye ses veriliyor, sesime ses verirmisin deniliyor, beyaz, tertemiz bir dokunuş, sesleniş, gecenin siyahlığına, sığlığına sana geldim sevgili, bir dokunuşda, bir bakışda ben olsaydım deniliyor...
Kimi zaman sevgiliye sırılsıklam bir bakışda ben olsaydım...Kaf dağının ardında Zümrütü anka kuşunda aranıyor sevgili dizelerde...Hissedip de ifadesi olmayan, anlatılamayan duygular dile geliyor, masum mazlum dizelerle, sessizlerin sesi oluyor...
Şiir üzerine yazı yazımak, geçiveriyor bugünde içimden. Sonbahara elvada ayında, hüzün ayında,bulutlu, yağmurlu, soğuk gününde.....hatta şiire şiir yazmak geliyor içimdeki ötelerden... şiir üzerine söylemek, şiir üzerine konuşmak, şiirle hem,hal olmak,beni alıp götürüyor, bazen huzurun, sevincin ülkesine...bazende oluyor ki hüznümü katmerleştiriyor , başkalaştırıyor, beni alıp, hüzünler ülkesinin başkentlerinde bırakıyor.....
Şiir sözlülerde, şiir gibi yaşayanlarda, şair ruhlularda bulunmamalı kin, garaz, nefret diye düşünülüyor.. İnsanı incitecek en ufak bir sözden hep kaçar olmalı, yalandan,çıyandan kaçar gibi....şiir sözlü, şair ruhlu insanlar...Kırılsanda kırmayacaksın, insanları üzmeyeceksin, kendini kaf dağının üzerinde sanmayacaksın, şu dağlarıda ben yarttım dercesine yürümeyeceksin...mütevazi olmanın eteklerinde yer alacak hayatıyın tüm kareleri, şiirlerin dizelerinde, kelimelerinde, hecelerinde..ve hece,hece soluyacaksın mütevazilği, sevgiyi,sevdayı,mütevazi olamayan , sevgi bilmeyen gönüllere...
Yunus gibi olmaya çalışacak sevgiler sunacak, sevdalar yudumlayacak ve insanlara soluyacaksın tüm güzelliklerini dizelerinde....Bir Mevlana olup, gel her ne olursan gel diyecek , açacaksın sineni , saf temiz gönlünü, sevgi deyip soluyacak, sevgi deyip ağlayacak, sevgisiz bir harf dahi etmeyeceksin şiirlerinde, yaşamıyın tüm dizelerinde...yani şiir gibi bir hayat yaşayacaksın, ömrün olduğu sürece...zaten şiir hayatın ta kendisi...hayat şiirin bir akıbeti..
Saygıyla hürmetle karşılayacak, hoşgörüyle selamlayacaksın tüm insanlığı, cinsiyet,dil,ırk, din farkı gözetmeksizin şiirlerde...ve seveceksin, sev diyenin ali hatrına yarattığı tüm canlı, cansız varlıkları...
Şiir gibi konuşacak, şiir gibi yaşayacak, şiir gibi görünecek, şiir olup akacağız sevdasız, vefasız yüreklere...sesleneceğiz yine göçmen gelinine, köylü güzeline, al fistanlım, mor düğmelim diyeceğiz, kara gözlüm, kara saçlım, diye sesleneceğiz gel artık gezinme, gir gayri gönlüme diye inleyecek,gelen yine gelmeyecek...Hasılı bizler şiir yazmaya olabildiği kadarıyla,yüreğimizin yettiği kadarıyla, sevgi yazıları yazmaya devam edeceğiz...sevda dizelere dizeceğiz, gücümüz, gönlümüz yetene kadar...
Ve ey, ve ey bendeki ben Rabbin aciz, hüzün soluyan, dert kokan, günahkar kulu, bendeki beni sevmeyen ben, şiirler yazmaya, duygularımı anlatmaya gücüm nispetinde, ömrümüzün var olduğu sürece devam etme azminde olacaksın..gün gelir de şiirler kesilirse, yazılar yazılmazsa, sevdamız biterse, nefesimiz tükenirse, bizimde ötelere yolculuğumuz, başlayacak, biletimiz kesilecek, asıl sevgiliye, kavuşacağız işte o gün.... ve artık hesap vaktidir, ve artık vuslatın bittiği , beklenen anın geldiği andır o gün... Yazdıklarımın, yazamadıklarımın hayatım tüm noktalarının, virgüllerinin, ünlemlerinin,soru işaretlerinin hasılı her şeyin, ama herşeyin hesap verme vaktidir o gün....
Ve ey, ve ey sevmediğim,sevemediğim bendeki benin, şiir yolculuğu, ahiret yolculuğuna dönüşeceği gündür o gün, andır o an...
__________________
Yaleyza
Denizler etrafımızda dolaşırlar,Nehirler ise içimizden akarlar 
|
